Zo daar lig ik dan om 19.45 al in bed omdat ik zo super moe ben .!

Vandaag was weer even zo’n dagje , doordat ik weer terug ben geweest naar het Catharina .

Ik heb nu ongeveer een weekje wat klachten , zoals brandend gevoel beneden , pijn bij plassen , steken rondom mijn vagina , zwaar gevoel.

Dus ik dacht blaasontsteking , toch gister even contact met mijn casemanager. Ze zei ook ga maar naar de huisarts om te laten checken of het blaasontsteking is.

Maar in de middag de uitslag al geen blaasontsteking. Casemanager gebeld en toch vandaag even langs om 10.30.

Die plek daar is fijn want ze hebben je zo goed en fijn geholpen in het hele proces. Maar toch is het ook een plek die veel met me doet . Ik dacht wel ik ga gewoon even alleen , zo spannend is het niet . Is ook goed gelukt verder. Eenmaal binnen kreeg ik een inwendig onderzoek wat wel pijn deed. Er zit veel afscheiding wat groen van kleur is , dus die heeft ze op kweek laten zetten en nogmaals urine ingeleverd . Vrijdag hoor ik de uitslag , waarschijnlijk een infectie of ontsteking.

Dus zo spannend is het niet maar voor mij wel , en dat is lastig te begrijpen denk ik voor een ander. Zelf zeg ik ook tegen me ouders is toch niks gewoon een infectie of ontsteking. Het doet toch wat met me. Zo een dag kost me veel energie voel ik , want ik ervaar hoofdpijn en ben erg moe.

Ben ook in de middag lekker met lina naar buiten naar de Warande gefietst. Heerlijk om dan in de buitenlucht te zijn daar kan ik enorm van genieten en opladen.

Eerste keer dat ik n stuk ging fietsen met lina , met mijn klachten niet super handig want dat voelde ik wel . Maar het lukte en we hebben ervan genoten samen .!

Lina kan ook enorm genieten dat ik weer de normale dingen mag doen zoals in bad zoals tillen zoals fietsen. Wel merk ik dat zij het ook spannend vind als ik weer naar het ziekenhuis moet. Wel stelt ze veel vragen aan mij hoe het was en wat ze hebben gedaan . Hierna is het rollenspel met de poppen ook weer over het moment toen ik 5 dagen in het ziekenhuis ben geweest. Ook kan ze zo ineens uit het niks iets aan me vragen zoals laatst. Vroeg ze ineens : Mama , had jij nog lang gehuild toen wij jou naar het ziekenhuis hadden gebracht.? Het speelt dus toch vaker af bij lina in haar hoofdje.

Er is al wat in gang gezet met betrekking tot het mentale stuk voor mij . De vrouw van Care for Cancer is geweest voor een intake hele fijne vrouw .! Ze verteld me ook dat ze mij heel erg goed kan gaan helpen.

Ze vertelde dat een persoon bestaat uit 3 vlakken , lichamelijk , emotioneel en sociaal . Alle 3 de vlakken zijn de laatste maanden bij mij erg beschadigd , en dit gaan we samen weer herstellen.En mezelf accepteren hoe ik nu ben met alles wat daarbij komt kijken en vanaf nu bij mij hoort en niet meer bij mij hoort.

Ook ga ik vanaf 1 maart waarschijnlijk starten in , Blixembosch Libra oncologische Revalidatie. Daarover vertel ik meer in een nieuwe blog als ik er ben geweest .

Ik ga nu slapen , even lekker van mezelf afgeschreven ga ik hoop ik een rustige nacht tegemoet!

Liefs Daan